ගැමුණු කෝලම

පසු ගිය දවස් වල අපේ දුටු ගැමුණු මහ රජතුමා නැවත උපන්නේය.ඒ පසුගිය දවස්වල Fb එක පුරා කරක් ගැසූ චින්තනගේ video clip එකක් නිසාය.චින්තන ධර්මදාස මේ අදහස් දක්වා තිබුනේ පසුගිය වසරේ සැප්තැම්බර් මස විකාශයවූ වැඩසටහනකදීය.බුකියේ සාප කරමින්,හූල්ලමින් වටේ දුවනා හද්ද ගොන් මහින්දවාදී හා ජාතිවාදී page එකක admin කාරයා චින්තන සහබාගී වූ වැඩසටහන දැක තිබුනේ පසු ගිය දිනකය.ඒ admin කාරයා  වැඩසටහනේ තත්පර ගනනක කෑලි කපා ගෙන post කරමින් චිතනයාව පට්ට ගසන්නට අපේ සින්හල බොදුනු වීරයන්ට බාර දුන්නේය.ඉතිහාසය,රට හා ජාතිය චින්තන වැනි හිපියන්ගෙන් රැක ගත යුතු බවට බොහේ දෙනා comment තිබුනෝය. තවත් බොහෝ දෙනා සුපුරුදු ලාන්කීය අභිමානය ප්‍රකට කරවමින් චින්තන්ගේ අම්මාගෙන් පටන්ගෙන පරම්පරාවටම වරුනාවන් ලබාදී තිබුණි. ඒ සියලු විවේචන අතරේ comment වලට පමනක් සීම නොවී තම වෙඩි මුරය video එකකින්ම එලි දැක්වූයේ අපේ රටේ අති දක්ශ නලුවෙක් වන පින් පොන් විසිනි.රජිත යන නම කෙසේ වෙතත් තමන්ට ලැබිය යුතු නියම නම පින් පොන් බව ඒ video එකෙන් ඒකා රටටම පෙන්වූයේය. ඒතනිනුත් වැඩේ නොනැවතී නෙත් බැලුම්ගලේත් මේ case එක සැරටම ඇදුනේය.ඒකේ වැඩසටහන මෙහෙයවූ ගොයියන් දෙදෙනා කියා සිටියේ අපේ රටේ වීරත්වය නැති කරන මෙහෙයුමක් මෙලෙස ක්‍රියාත්මක වන බවයි.මේකට රට වටෙන්ම කතා කල අපේ මාමලා,නැන්දලා බොහෝ දෙනෙක් චින්තනයාට පලු යන්නට බැන්නෝය.

ඉතින් අපේ සැට් එකට මේ තරම් මල පැන්නේ ඇයි?...ලොකුම අවුල චින්තන විසින් අපේ ඉතිහාසයේ මහා වීරයා වන දුටු ගැමුණුගේ වෙනම මානයක් අප හමුවේ දිග හැරීමය.සාමකාමීව තිබූ රටක් තම බල කාමය නිසා යුද්ධයකට ඇද ගෙන ගොස් අවසානයේ තමන් නිසා විනාශවුන අසරණ ජීවිත වල ලතෝනියෙන්,මිනී කුණු ගදෙන් ගැලවුනු නොහී ගැමුණු සෑදූ රුවන් වැලියක් ගැන චින්තන මෙහිදී කීවේය.මීට අමතරව තවත් දේශපාලනික,කලාත්මක හා සමාජීය විවේචන බොහෝ ප්‍රමාණය්ක් ඔහු ඉදිරිපත් කලේය.නමුත් අපේ ඇත්තොන්ට ඌරු ජුවල් නැග්ගේ ගැමුනුගේ ඉතිහාසගත වීරත්වයේ හා අබිමානයේ සලු පිලි ගලවා දැමීමට චින්තන විසින් කටයුතු කල නිසාය.

චින්තන කියන්නාක් මෙන් ඉතිහාසය යනු ලියවිල්ලක්ය.එය ලියවෙන යුගයේ පරමාර්ත අනුව එක එක අය පොරවල් වෙන විදියට ඒ කතා ලියවෙන්නේය.එසේ බිහිවූ පොරවල් අතර දුටු ගැමුණු යනු එහි උච්චතම අවස්තාවයි.අපි පොඩි කාලේ සිටම ඉගෙන ගන්නා,අපේ ආච්චිලා අපට පත්තියම් කරනා වීර පුරුශයායි.රුවන්වැලිය යනු ඒ වීරපුරුශයා විසින් ගොඩනැගූ මහා බොදුනු භෞතික ආකෘතියයි.චින්තන ගලවන්නට තනන්නේ වසර ගනනාවක් පුරා ඔතන ලද සලු පිලියෙන් වසාලූ,අභිමානත්වයේ වර්ණයෙන් පාටකලාවූ ෆැන්ටසියයි.ඉතින් එසේ කල කල්හී මෙරට ජනතාවට චින්තනගේ අම්මා මුත්තා මතක් වීම අරුමයක් නොවන්නේය.අප ජීවත් වන්නේ ඉතිහාසයෙන් අපට දැකීමට හුරුකලාවූ අරුම ෆැන්ටසියකය.

අපේ ඉතිහාසය රචකයන් විසින් අපි දැකිය යුතු ඉතිහාසය ලියා තබා ඇත්තේය.ඒ සියල්ල විවේචනයෙන් විචාරයෙන් තොරව අපි දැකිය යුතුවන්නේය.ඒ ඉතිහාස කතා බුද්ධාගම හා සම්බන්ධ වන්නේ නම් එය සිහිනෙකින්වත් විචාරයට හෝ තර්කයට භාජනය නොවියයුතු වන්නේය.ලෝකයේ බොහෝ මිනිසුන් සිතනාකාරයට ආගම හා සබැදී දෑ කිසිසේත්ම විචාරයට විවෘත නොවේ.බුදුන් වහන්සේ දේශනාකොට වදාල දේශනාව අතිශය තර්කානුකූල එකක් වුවත් අතීත රජවරුන් විසින් අතට ගෙන තම දේශපාලන උවමනා සදහා සන්ඝයා වහන්සේලා ලවා modify කරමින් මැව්වා වූ බුද්ධාගම කිසිසේත් තර්කානුකූල එකක් නොවන්නේය.එය අනෙක් ආගම් වල සන්කල්ප හා වන්දනා ක්‍රම සමග mix කොට ගලපාගත්, විවේචන්යෙන් හා තර්කයෙන් වියුක්ත විය යුතුයුතු වත් පිලිවෙත් සමූහයක් පමණි.චින්තන තම මතවාදයෙන්ගල් ගසන්නට යන්නේ අන්ධ භක්තියෙන් වෙලනු ලැබූ ඒ දෙබරයටයි.එහි වෙසෙන දෙබරුන්ට යුද්ධයෙන් පසු ගැමුනුගේ මානසිකත්වය හා සිතුවිලි මාලාව කියවන්නට ඉතිහාසය විසින් වාරනය කොට ඇත්තේය. ඒ නිසා ගැමුණු සැමදා දෙමලුන්ට එරෙහි යුද්ධය තුලම සිරවී වීරකම් කරමින් සිටින්නේය. යුධ වින්දනයක් සදහා නොව අනාගත ව්‍යසනයකදී අවැසි වුනොත් යොදාගැනීමට 11000කට අධික හමුදාවක් ගැමුණු වෙනුවෙන් සදා දෙමින්,රට කෘෂිකර්මයෙන් සරුසාර කරන්නට වෙහෙසවූ දුරදක්නා නුවණක් ඇති කාවන්තිස්ස අපේ ඉතිහාස රචකයාට වීරයෙක් නොවුනේය.ඒ සැබෑ වීරත්වය අපේ මිනිසුන්ට කියවන්නට ඔහු ඉගැන්වූයේ නැත්තේය. චින්තන තර්ක කරමින්අදහස් කලේ අපේ රටේ සිනමාකරුවන් මේ ඉතිහාස  රචකයාගේ අඩිපාරේම නොගොස් ඉතිහාසකරුවාට මගඇරුණු හෝ හිතා මතා  යටපත් කලාවූ මේ සන්වේදී අව්ස්තා තම කාචය තුලින් ජනතාවට පෙන්විය යුතු බවයි.ඒ තර්ක, අන්ධ භක්තියෙන් වෙලී සිටින්නාවූ තර්කයෙන් තොරවූ විචාර බුද්ධියෙන් තොරවූ ජන කොටසකට දිරවාගත නොහැක්කේය. 

කොහොමින් කොහොම අන්තිමට කියන්නට ඇත්තේ මුලු මහත් සමාජයම මිත්යාව පසු පස දුවන මුග්ධයන බවට පත්ව ඇත්නම් අපිද එක ලෙස ඒ මුග්ධයන්ගේ කොටසක් බවය.ඒවාට එරෙහිව කැරලි ගැසිය යුත්තේ ඒ මිත්‍යා ක්‍රියාකාරකම් සමාජයට අයහපතක් කරන්නේ නම් පම්ණි.දුටු ගැමුණු මොන සිතුවිල්ලෙන් රුවන්වැලිය හැදුවත් අපිට කමක් නැත්තේය.පෞද්ගලිකව ගත් කල වෙහෙර වලට හා බෝ ගස් වලට කරන වන්දනාමාන ගැන ලොකු විවේචනයක් නයියාට තිබ්බත් ඒවා කලාට වැඩක් වන්නේ නැත.මන්ද තර්කයට හා බුද්ධියට ඉඩක් වර්ථමාන ආගමික සන්කල්ප වල නොමැති බැවිනි.එක අතකින් මිනිස්සු ඕවාට පැල් බැදගෙන ඇලී සිටියාට අපිටවත් සමාජයටවත් හානියක් නොවේ නම් තම සිත් සතන් සනසා ගැනීමට ඒවා කරන මිනිසුන්ට අපි අකුල් හෙලිය යුත්තේ නැත්තේය.ඒ නිසා විවේචනය කරන විට අපි වෙසෙන සමාජය කුමක්දැයි අවබෝධයෙන් ඒවා කියන එක හොදය.නැත්නම් අවසානයේ වෙන්නේ තමන් මෝඩයෙක් පිස්සෙක් බවට හන්වඩු ගැසීම හා ඔවැනි වචනයක් කටින් පිටවූ වහාම රට පුරා ගිනි අවුලවන්නට බලා සිටින මුග්ධයන්ගෙන් පිරි සන්විධාන ගනනාවක් රටේ ඇති නිසාය.බාවිතාවේ පවතින මතවාද හා ක්‍රියා කලාප මුග්ධ,මිත්‍යාවෙන් වැසුන ඒවා වුනත් එයින් සමාජයට හානියක් නැතිනම් ඉවසාගෙන සිටීම යහපති.

පින්තූර අන්තර්ජාලයෙන් උපුටා ගන්න ලදී