Saturday, December 29, 2018

සත්ත කරුණාව





ඔටාරා මී වද කෑල්ලක් දෙසාබාන photo එකක් අල්ලන්, මී මැස්සොන්ට දුම් ගහලා එලවන එක හිංසාවක් නෙවීද, පන්සලේ අලියා විතරද පේන්නේ කියලා අහමින් ඔටාරට නක්කලේ දාන පෝස්ට් වගයක් දැක්කා. ගොඩක් වෙලාවට බෞද්ධ පිරිස් අතරයි සත්ව ප්‍රේමීන් අතරයි අලි සම්බන්ධ කරගෙන මේ අවුල ඇති වෙනවා. පෙරහැර කාලෙට මේ වගේ වාද විවාද හෝ ගාලා දෝරෙ ගලනවා. කොච්චර වාද කලත් මේ කිසිවෙක්ට සත්ව අවිහිංසාව සම්බන්ධයෙන් පොදු එකඟතාවකට එන්න ලැබෙන්නේ නෑ. ඒ ඇයි ?......මේ සම්බන්ධයෙන් අවම එකඟතාවකට එන්න පුලුවන් line එකක් හොයාගන්න අපිට බැරිද ?....

මුලින්ම කියන්න ඕන මිනිස්සු කියන්නේ සර්වභක්ෂක සත්ව කොට්ටාසයක්. ඉතින් අපි දඩයම් වානරයගේ කාලේ ඉඳන්ම මස් කනවා.ඊට අමතරව මිනිස්සු කියන්නේ සංස්කෘතික ජීවීන් කොට්ටාසයක්. මේ සංස්කෘතික කාරණා, එනම් මිනිසා විසින් නිමවූ ද්‍රව්‍ය සහ සංකල්ප පවත්වාගෙන යද්දි හැමදාම ඊට වන්දි ගෙවන්න උනු ප්‍රධාන පාර්ශවයක් වුනේ සොබාදහම. ඉතින් ඒකේ ඉන්න අනෙකුත් සත්තු කියන්නේ මිනිස් සංස්කෘතිය පවත්වාගෙන යන්න දහදිය සහ ප්‍රාණය පුදන එක් අංගයක් විතරයි. ඒ සංස්කෘතික කාරණා වලදී සමහර සත්තු කෑමක් ලෙස අපේ මේසෙට එනවා, සමහර උන් අපේ වැඩට උදව් වෙනවා, සමහර උන් පූජනීය-වන්දනීය වෙනවා, තවත් සමහර උන් විද්‍යාගාර පරීක්ෂණ වෙනවා, සමහර උන් අප්පිරිය වෙනවා, කොටසක් රැකගත යුතුම වටිනා වස්තූන් වෙද්දි අනික් උන් අනිවාර්‍ය ඝාතන ඉලක්ක බවට පත්වෙනවා. ප්‍රශ්නෙ වෙන්නේ මේ වර්ග කිරීම සමස්ථ මිනිස් වර්ගයාගේ එකඟත්වයෙන් වෙන්නක් නොවීම. ඒ වර්ග කිරීමත් සංස්කෘතික විවිධත්වය මත ජන සමාජයෙන් සමාජයට වෙනස් වෙනවා. ඉතින් සුපුරුදු පරිදි ඒ ඒ සංස්කෘතීන් තම තමන්ගේ සත්ව ආතල් අරබයා එකිනෙකා එක්ක ඇරගන්නවා. එක ජංජාලයයි,...රෙද්ද.....

සරළවම අපි තේරුම් ගන්න ඕන මෙච්චරයි. සත්තු කියන්නේ අපේ සංස්කෘතික ආතල් පවත්වා ගැනීම සඳහා තියන තවත් එක් අංගයක් විතරයි. ඒ නිසා සියලු සත්වයොන්ට නිදුක් නිරෝගී සුව ප්‍රාර්ථනා කරන්නවත් හැම එකාටම එක විදියට ආදරේ කරන්නවත් පුලුවන් වෙන්නෙවත් නෑ. මිනිස්සු මිනිස්සුන්ටවත් ආදරේ කරන්නේ නැති කොට සියලු සත්තුන්ට ආදරේ කරන ලෝකයක් බිහිවීම හීනෙන් වත් වෙන්න බැරි දෙයක්. කොටින්ම සතෙක්ට ආදරේ කරන එකත් ඌට කරන හිංසනයක්. මොකද උන් හැදිලා තියෙන්නේ මිනිස්සුත් එක්ක love කරන්න නොවෙන නිසා. සත්තුන්ට හොඳින් ජීවත් වෙන්න පුලුවන් දවසක් එනවනම් ඒ අපි මේ පොළෝ තලයෙන් අතුගෑවිලා ගිය කාලයක තමයි. එතකල් තවත් මිනිහෙක්ට පීඩාවක් නොවෙන විදිහට සත්තු එක්ක කැමති ආතල් එකක් ගනිල්ලා. තවත් මිනිහෙක්ට කරදරයක් වෙන්නේ නැතිතාක්, සත්තු එක්ක සෙල්ලම් කරන්න, උන්ව නාවලා පියරු දාලා  ලස්සන ලස්සන ඇඳුම් අන්දන්න, උන්ව ඉඹගෙන සෙල්ෆී ගහන්න, මරාගෙන පුච්ච්ලා කන්න, වැඩ කරවගන්න, කිරි දොවන්න, උන්ට කියලා පන්සල් වලට වන්දවන්න, පෙරහැරවල් කරන්න, තොපේ දෙවියො උන්ගේ කර උඩ නග්ගවන්න, පව් දුරලන්න බිලි පූජා තියන්න වගේ මෙකී නොකී හැම එකමත් කරපන් ඒත් මදිනම් කැමති සතෙක් තෝරගෙන හැමිනියන්. හැබැයි සත්තුන්ගේ ලබ්බවල් වලට මිනිස්සුත් එක්ක මරාගන්න එපා. ප්ලීස්....


Monday, December 3, 2018

කතා ගෙතෙන පින්තූර - ඩා බිඳක වික්‍රමය


අහස මුදුනටම නැගගත් මාන්නය නිසාදෝ, දිනිසුරු අනුකම්පාවකින් තොරව තම අනසක නගරයේ වීදි පුරා පතිත කරන්නේය. ඊට උඩ ගෙඩි දෙන තාර කට්ටෙන් නැගෙන දුහුවිලි මිශ්‍ර තාපය මගේ පා සඟලත් විනිවිද ඇඟපුරා උඩු දුවයි. හිස මතට වැටෙන මහ අව් රැස් වලින් මිදීමට කුඩය අස්වැසිල්ලක් විය හැකි වුවත්, පිරිමි කුඩ කිසිදා අව්වකට එරෙහිව නොඑසවනු බව සිහිපත් වී මම කුඩය තද කර අල්ලා ගනිමින් ගමන වේගවත් කරමි. මද සුළං ලලනී ආගිය අතක් නැත. ඈ ගතවට දැවටුනා නම් මේ දාහයට මෙතරම් චන්ඩිකම් දමන්නට ඉඩක් කොහිද....මම කාර්යාල දොරකඩට පිවිසුනෙමි.ඇස් ඉදිරිපිට ඈ සිටියාය,

ෂූ ෂූ ගා දෙතොල් අගින් හුලං පිඹිමින්, පලවා හරින්නට වෙහෙසෙමින් ගත පෙලන දාහය. ඒ ගත් වෙහෙස නිසාම ඇය තව තවත් දාහදියෙන් පෙඟෙන්නීය. අලුත උපදින ඩා බිඳු වල තිඹිරිගෙය ඇගේ නලලතය. අලුත උපදින ඩා බිඳු උපන් ගෙයිම මරා දමනු වස් ඇය තම වමත ඇඟිලි තුඩු නලල් තලය මත යවන්නීය, පිරිමදින්නීය.ලැබෙන ඒ ඇසිල්ලෙන් මේරූ ඩා බිඳුවක් ඈ ගෙල චුම්බනය කරමින් පල්ලම් බහින්නට ගත්තේය.දිගුගෙලක්, නම නොදන්නා හැඩකාර අස්ථියක්, ගන්නා-යවනා හුස්මෙන් උස් පහත් වන පපු පෙදෙසක්, පසු කරමින් මගපුරා වූ ඉතා කුඩා ඩා බිඳිති වලින් තව තවත් පෝෂණය වෙමින් නොනැවතුනු ගමනක යෙදුණු තරුණ ඩා බිඳුව මේ දැන් ඇගේ හැට්ට කරින් ඇතුලු වීය.සුදු පැහැති හැට්ටය දහ දිය මුසුවී ඇඟට ටිකෙන් ටිකෙන් ඇලවෙමින් ඇත. ඒ මින් පෙර හැට්ට කරින් ඇතුලුවී චාරිකා ගිය හිතුවක්කාර ඩා බිඳුවල සෞන්දර්යාත්මක මෙහෙයුමක ප්‍රතිපලයක් ලෙසය. මම අලුත ඇතුලුවූ ඩා බිඳ යන්නට නියමිත ගමන් මග ගැන සිතන්නට ගත්තෙමි. මද සුලං ලලනී කොහේ හෝ සිට පැමිණ හිටි හැටියේ හමා ගියේ මම ඒ චාරිකාවේ අසීරු ඉසව්වක් තරණය කරන මොහොතකය. මම මොකක්දෝ වරදකාරී හැඟීමකින් සැලී ගියෙමි. මට සේකර මතක් විය.

පතුල සිඹින වසින වරල
ගන මේ කුළු හිසිනී
දෙතන දෙකඳු මැද ඇලි ඇලි
ගලන දුහුල රමණි
නිලන නිමල සිහිලඹ පිරි
නයන පොකුණ සොබනී
සසර කතර ගිම් සනහන
කෙම්බිම ඔබ මරණී....