Sex ෆැන්ටසිය හා ජෙප්පෝ (18+)

අද කථාව සුරේඛාගේ "මේ කතාව" ගැනය.නයියා මේ කතාව මිලදී ගත්තේ ගිය අවුරුද්දේ BMICHහීදී පැවති පොත් ප්‍රදර්ශනයේදීය.එහිදී ගත් පොත් සැට් එකෙන් පලවෙනියට කියවූයේ මේ කථාව වන අතර ඊයේ පෙරේදා දින දෙකේදී මේ කථාව යලි කියවන්නට සිත් වූයේ ඔය පොත කියවූ කිහිප දෙනෙක්ගේ ලගකදී නැවත කන වැකීමෙන් පසුවය.ඒ කිහිප දෙනාම පැවසුයේ මේ කථාව හෙන ජරා පොතක් බවය.එහිදී එක එක්කෙනා ජරා කිව්වේ අන්ශ 2ක් මුල් කරගෙනය.එකක් පොතේ කුනුහරුප ඇති නිසාය අනික කතාව හරි මූසල සහ වල් එකක්ය කියලාය.තවත් දෙතුන් දෙනෙක් පැවසුයේ මේක කියවලා jvp කාරයෝ බෝධිසත්වයන් මෙන් සිටියත් හෙන පහත් එවුන් බව වැටහෙන බවත් ඒ නිසා ජෙප්පන්ව එපාමවී ගිය බවත්ය.

ඉතින් ඒ අය එසේ කියන්නේ ඇයිදැයි විනිශ්චය කර ගැනීමට නැවත මේ කථාව කියවීමි.පළමු කරුණු දෙක එනම් එය වල් හා ජරා පොතක් බවට පත්වූ ප්‍රධාන හේතු වන්නේ එහි කුණුහරුප අඩන්ගු වීමත් එහි හැමිනෙන සීන් බර ලොට් එකක් තිබීමත් වියයුතුයැයි අපිට සිතෙන මුත් sex content ඇති කතා ඕනෑ තරම් තවත් තිබෙන අතර ඒවා ගැන මේ තරම් මට මුන ගැසුනු උන් විවේචනය කරලා නැත. sex කෑලි ගොඩක් ගැන ලියලා තියන පොත් ගැන පිරිමින් කතා කරන්නේ හෙන ආතල් එකේය,බලපන් බලපන් ඒක මරු බව රහසින් කියලාය.ගැහැනුන් එවැනි පොත් මතක් කල විට කෝල වන්නේය.නමුත් මේ කථාවේ sex ගැන පිරිමින් මෙන්ම ගැහැනුන්ද බැනවදින්නේ ඇයි ?...එක් ප්‍රධාන හේතුවක්නම් එය ලියා තිබෙන්නේ ගැහැනියක් නිසාය.ගැහැනියකගේ අතින් ලියවෙන කථාවක කුනුහර්ප අඩන්ගු වී තිබෙන විට සමාජයේ මූන රතු වෙන්නේය,සැලෙන්නේය.එයා එහෙම ලියන්නේ කොහොමදැයි සිතන්නේය,අසන්නේය.....

කුනුහරුප සහිත වදන් මූනට දමා ගසන්නාක් මෙන් ලියවෙන්නේ පිරිමියෙක් අතින් නම්, ඔහු බය නැතුව කෙලින්ම ලියලා තියන කෙලින්පොරක් වන්නට ඉඩ තිබේ.නමුත් ගැහැනියෙක් අතින් "වේසිගේ පුතාල","බිජ්ජ එල්ලපන් මගේ කරේ" කියා ලියවෙන විට අපේ හාදයොන්ට එය දරාගන්නට අමාරුය.අනික මේ කථාවේ හැමිනෙන සීන් සැට් එකක්ම තිබෙන්නේය.ඒවා කිසි එකක් වැල රසය බෙදන්නට, කියවන පිරිමින්ගේ පොල්ල කෙලින් වෙන ලෙස හෝ කියවන ගැහැනුන්ට තිසරුන් පිරිමදිමින් කියවගන්නට සිතෙනා ලෙස ලියා නැත්තේය.ඒ එකකවත් සමන්තා මැනිකේගේ හෝ අරුන්දතීගේ පියවුරු වල වරුනාවක්,ඔවුන් ඇදන් සිටින දුහුල් නයිටිය යටින් පෙනෙනා ජන්ගිය ගැනවත්,පිරිමින් ඔවුන්ගේ පියවුරු උරා බොන ලස්සන ගැනවත්,ඔවුන්ගේ නාරි දේහයේ වරුනාවකින්වත් තොර වන්නේය.ඒ නිසා අපේ සැට් එකට ඒක හෙන අවුල්ය.කෙලින්ම කියා ඇත්තේ නිරුවතින් හැමිනෙනවා කියා පමණය, නැතිනම් ඒවා සිදුවන මොහොතේ බලපාන හා පලපෑ හේතූන් සමූහයක දේශපාලනික වටපිටාව හා යථාර්තයය.අනික් ලොකුම අවුල නම් මේකේ පිරිමින් සමග එක් වන ගැහැණු අඩන්නේ නැත්තේය.වෙන ඒවා වල නම් අනේ මගේ පතිවත, අනේ මගේ ජීවිතේ රැකගෙන ආ උතුම්ම දේ නැති වුනා කියා ගැහැනුන් වැලපෙන සීන් පිටු ගනන් ලියවෙන්නේය.තමන්ගේ ජීවිතේ මුදුන් මල්කඩක් ලෙස කන්‍යා භාවය හා  නාරි දේහය  සලකා එය තැලෙන පොඩිවන වාරයක් පාසා අනික් පොත්වල ගැහැනුන් හොටු පෙර පෙරා අඩති.තම ශරීරය පිරිමියෙකුට පුදා වැලපෙන ගැහැනු ගැන කියවන එක පිරිමින්ට හෙන ආතල්ය.නමුත් මේ කථාවේ ගැහැනු එසේ හඩන්නේ නැත.උන්ට sexකිරිල්ල යනු සාමාන්‍යෙන් කනවා බොනවා මෙන් වැඩකි.උන් sex කලාට පසු හඩන්නේ නැත.ඒ මදිවට අරුන්දතී තම ආශාවන් සන්තර්පනය කර ගැනීමට කොල්ලන්ව කඩේ යවන්නීය,උන්ගෙන් සැප ගන්නීය.මෝල කරවෙන කරවෙන මොහොතක් පාසා ගැහැනු සොයමින් උන්ගෙන්  සැප ගන්නා පිරිමි ඉන්නා කතා අතර,චිත්‍රපටි අතර ජීවත් වන පිරිමින්ගේ ෆැන්ටසිය මේ අරුන්දතී හරහා කුඩු වී යයි.ඇය තම ලින්ගික අවශ්‍යතා සදහා කොල්ලන් විටෙන් විට පාවිච්චි කරන්නීය.එවිට පිරිමින්ගේ ප්‍රතාපවත් හා බලවත් පරපීඩාකාමී ෆැන්ටසිය බිදෙන්නේය, එවිට උන්ට මේ කථාව ජරාවක් වන්නේය.

ඊලගට මේ පොත කියවන අපේ සැට් එකකටම ජෙප්පන් එපා වුනු බව කීවෝය.එයින් මා දන්නා වැඩිහිටියන් බොහොමයක් jvp එකට ඡන්දය දෙන්නන් හෝ එහි අනුගාමිකයින් නොවේ.එසේ වුනු අයට ජෙප්පන් එපා වෙන්නේ ඇයි.මේ කථාවේ 71න් පටන් ගෙන යුද්ධය ඉවර වෙන මොහොත දක්වා කියවෙන විප්ලවාදී පක්ශය ජ.වි.පෙ බව පැහැදිලිය ( පෙරටුගාමීන්ද සිටිනවා විය යුතුය).මේ විප්ලවවාදී පක්ශයේ දේශපාලන භාවිතාව හෝ ප්‍රතිපත්ති පිලිබද විවේචනයක් පොතේ සදහන්ව නැතත් පොත බැලූ සමහරුන්ට ජෙප්පන්ව එපා වූයේ ඇයි ?. ඒ වෙන එකක් නිසා නොව පොතේ සදහන් කාලසීමා දෙකකදීම විප්ලවවාදී පක්ශයේ වැඩකරනා පොරවල් දෙකක් එම පක්ශයේ තරුණියන් සමග බුදියා ගන්නා බව පැවසීම නිසාය.ඒ දෙදෙනම තරුණියන්ට බලහත්කාර කමක් කරන බවක් කියවෙන්නේ නැත.ඔවුනොවුන් යහන්ගත වෙන්නේ ස්වකැමැත්තෙන්ය.විප්ලවවාදී පක්ශයේ වැඩකරනා චරිත කිහිපයක්ම ගෑනු පෙරේතයෝය,හොද බෙබාලාය.නමුත් උන් ගැහැණු දූෂණය කරන උන් නොවේ.උන් වැඩුනු පිරිමින් ලෙස තම තමන්ගේ කැමැත්ත ගැහැනුන්ගෙන් ඉටු කරගන්නේ බලෙන් නොවේ.එවැනි පොරවල් හැම දේශ්පාලන පක්ශයක,හැම වුර්තියකම, හැම ආගමකම,හැම ජාතියකම ඉන්නේය.ඉතින් ජෙප්පන්ට පමණක් හොදට බිව්වා කියා කෙල්ලොත් එක්ක බුදිය ගත්තා කියා බනිනු කිම?....

ඔය තත්වය මෙරට මිනිස්සුන්ගේ ඔලුවට ඇතුල් කලේ ජෙප්පන්ම මිස වෙන කිසිවෙකුත් නොවේය.මා දැක ඇති බොහෝ සාකච්ඡා වලදී ජ.වි.පෙ ජාතික තලයේ බොහෝ නායකයන් තම පක්ශයේ අය හෙන සුචරිතවාදීන් ලෙස හැගෙන අයුරින් අදහස් පල කොට ඇත.ඒවාට අනුව ජෙප්පන් හැමෝම කැම්පස් ගිය,අරක්කු පොදක් කටේ තියන්නේ නැති,බස් එකකදී වැරදිලාවත් ජැකක් ගසා නැති,වැල බලන්නේ හෝ අදින්නේ නැති තමන්ගේ පෙම්වතිය හෝ බිරිද වෙනුවෙන් මිස පොල්ල කෙලින් කරගන්නේ නැති ජාතියක් බව බොහෝ දෙනා සිතන්නේය.මිනිසුන් තම ඡන්දය සීනුවට දුන්නත් නැතත් එවැනි බ්‍රහ්මචාරී type චරිතයක් ඔවුන්ගෙන් බලාපොරොත්තුද වන්නේය.පසු ගිය දිනෙක විජිත හේරත් වාහනේ හප්පාගත් විටදී බොහෝ උන් විමතියෙන්,කේන්තියෙන් කතා කලේ විජිත හේරත් බීල හිටි බවත් එසේ බිව්වා නම් එය ආනන්තරීය පාපකර්මයක් ලෙසත්ය.ඉතින් ඒ නිසා මේ කථාවේ  එන sex කරන්නට කැමති, මත් පැන් පානය කරන ජෙප්පන් ගැන කියවූ විට මිනිසුන්ගේ ජ.වි.පෙ ෆැන්ටසිය කුඩු වෙන්නේය. ඒ නිසා මේ පොත කියවලා හරි ජ.වි.පෙ තමන්ගේ පුද්ගලික චරිත ලක්ෂණ ගොන් විදියට උලුප්පන්න යන එක නවත්වනවා නම් හොදය.

අන්තිම වශයෙන් කියන්නට ඇත්තේ "මේ කථාව" කියන්නේ හොද උත්සාහයක් බවය.එය  ස්ත්‍රීවාදී වියමනක් වෙමින් සම්ප්‍රදායික පුරුෂ ආධිපත්‍ය සමග හරි හරියට සමාන්තරව යන,සවිමත්  ස්ත්‍රී චරිත බිහි කර ඇත.ඒවා සම්ප්‍රදායික ගැහැනුන්ට හා පිරිමින්ට දිරවාගන්නට අමාරුය.දිරවාගන්නට අමාරු දෑ කියවමින් ලියමින් ඉදිරියටයන්නට සුරේඛාටත් අපිටත් වාසනාව උදා වෙන සාහිත්‍ය මාසයකට ආසිරි පතමින් අද නයා අවසන් කරමි.