යහපාලනය හා රාජ්‍ය මාධ්‍යය

ලගදීම මාධ්‍ය ආචාරධර්ම හෝ මාධ්‍ය නියාමනය සම්බන්ධයෙන් පනතක් එන්නට නියමිත බව බස් එකේ යන අතරතුර නයියාගේ කන වැකුණි.මේ පිලිබද මාධ්‍ය ප්‍ප්‍රධානීන් සමග කරන සාකච්ඡාවන්ද අවුලක් නැතිව යන බවත් එහිදී කියවුනි.කොහොමටත් ඉතින් මාධ්‍ය සම්බන්ධ නීති ගෙන ඒම යනු සෑම රජයකම කුප්‍රකට බලාපොරොත්තුවක් බව් නොකිවමනාය.මාධ්‍ය  තමන්ගේ remote control එක යටතේ ඉන්නවානම් ඉතින් ඕනෑම රජයකට ඕනෑම ගේමක්, ගේමක් නැතුව ගසන්නට හැකි බැවිනි.ඒ උනාට මාධ්‍යකාරයෝ එක්ක ඔවැනි නීති ගෙන ඒම ලේසි නැති බැවින් එසේ නීති ගෙන ඒමක් සිදු වන්නේ කලාතුරකිනි. එනමුත් යහපාලන ආණ්ඩුව යටතේ මෙරට ජනමාධ්‍ය  සෑහෙන පමණක නිදහසින් යුතුව කටයුතු කරන බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෑ නැතිය.එම නිදහස ජනමාධ්‍ය  තුලින් පමණක් නොව පුරවැසි ප්‍රකාශනයන් හමුවේ වුවද මැනවින් දැකිය හැක්කේය.පහුගිය කාලයේ ජනපතිට,අගමැතිට සුද්ද සින්හලෙන් අමතලා ලිපි පමණක් නොව් බියකින් තොරව මුහුන පෙන්වමින් videos පවා අන්තර්ජාලයේ පල වුනේ ඒ නිසාය.මහින්දගේ කාලයේ videos දමන්නට තියා මිනිහාට විරුද්ධව අකුරක් ලීවේත් එහෙමත් එකෙක්ය. ඒ ලියූවත් ලියූ එකාට සිටින්න වෙන්නේ කොයි වෙලේ shot එක හම්බේදෝයි කියා චූ බර උන ගමන්ය.

මහින්දගේ දස වසරක පාලන කාලය යනු, රාජ්‍යය, සමාජයට වඩා ඉතා ඉහලින් වැජඹුනාවූත්,සාමාන්‍ය ජනතාවගේ විවේචනයට,විචාරයට හෝ ප්‍රශ්න කිරීමට ලක්නොවිය යුතුවූත් මුදුන් මල්කඩක් වූ පාලන සමයකි.නමුත් අද ඇත්තේ සපුරාම එහි අනික් පැත්තය.සමාජ බලය රාජ්‍යයේ බලය හා නිරතුරුව ගැටෙමින් පවතින්නේය.ඒ නිසා නිරන්තරයෙන් ආණ්ඩුව, රටේ සාමාන්‍ය ජනයාගේත්, ජන මාධ්‍යවලත් bite එක බවට නිතරම පත්වෙන ගතියක් දකින්න තිබෙන්නේය.එය හොද තත්වයකි.සමාජය රාජ්‍යය සමග නිරන්තර සන්වාදයක පැටලී ඇත්තේය. මේ නිදහස් මත දැරීමේ හා ප්‍රකාශන අයිතිය කරනකොටගෙන රජයට විරුද්ධ පාර්ශව විවිධ බොරු ප්‍රචාර හා සාහසික අදහස් නිරතුරුව පතුරුවන බවට රජය කිහිප අවස්ථාවකම  මැසිවිලි නැගුවේය.එම ප්‍රකාශන ජනතාව අතරට ගෙනයන සන්නායකය වන්නේ ජනමාධ්‍යන්ය.ඒ නිසා, ආණ්ඩුවේ මේ දෝශදර්ශනයේ ප්‍රධාන චූදිතයෙක් බවට ජනමාධ්‍ය පත්ව ඇත්තේය. පසු ගිය දිනෙක අපේ අතිගරු ජනපතිතුමා රැස්වීමක් අමතද්දී දිවයින පත්තරය උස්සාගෙන ඇවිත් ඊට හොදටම දෙහි කැපුවේ hybrid අධිකරනයක් ගැන පට්ටපල් බොරුවක් ප්‍රධාන සිරස්තලය ලෙස යොදාගෙන තිබූ නිසාය.මීට කලින් අවස්ථාවකත් එතුමා ඉතා වේදනාවෙන් කියා සිටියේ මේ පලවෙන අදහස් තමන්ව හිර කර, අඹරන්නට තැත් කරන ද්වේශසහගත ඒව බවයි.හොද වේලාවට එතුමා වැඩිපුරම බලන්නේ පත්තර බැවින් වැඩේ ශේප්ය.එතුම වැරදිලාවත් නිරතුරුව අන්තර්ජාලයේ සැරිසරන්නෙකු උනා නම් Internet එකේ පලවෙන මලඉලව් දැකලා  එතුමාට පපුවේ අමාරුව හැදෙනු නොඅනුමානය.

ඉතින් රජය මේ ගෙනෙන්නට යන මාධ්‍ය සම්බන්ධ මෙව්වා එකට වැඩිපුරම හේතු වී ඇත්තෙ ඉහත පැවසූ මෙන් සාවද්‍ය හා ද්වේශසහගත පුවත් බෙදා හැරීම වැලැක්වීමයි.එක අතකින් බලන විට මෙය මුල සිටම රජයේ තිබූ plan එකක් වන්නට බැරි නැත්තේය.අවුරුදු 2ක් පමණ මාධ්‍යට හොද හැටි නටන්නට දීලා, උන් පිස්සු බල්ලන් වගේ නටන්නට ගත් කල උන්ව බැද තැබිය යුතු බව රටට සාක්ෂි සමග පෙන්වමින් ඒවා නතර කිරීමට නීති ගෙන ආයුතු බවට මතයක් තහවුරු කර ගැනීමයි ඒ.පෙර සිටි මහ රජතුමාගේ කාලේ නම් ආයේ එකෙක්ටවත් කට හොල්ලන්නට දුන්නේ නැත.එයා ලග ඒවාට දේශීය ඔසු වර්ග තිබුනේය.ඒවා දුන් විට මාධ්‍ය කාරයෝ එක්කෝ බල්ලන් මෙන් නකුට වැනූ අතර නකුට වනන්න අක්මැති උන්ට ඇඩ්‍රස් නැත්තටම නැති විය.දැන් මෙයාලා දෙන්න හදන්නේත් ඒ නකුට වන්නවා ගැනීමේ ක්‍රියාවලියේම අලුත් බෙහෙතක් වන්නට පුලුවන.

කෙසේ නමුත් ජනාධිපතිතුමාගේ කථාව සත්‍ය බව පිලිගත යුතුය.අද වනවිට ජනමාධ්ය හරහා බොරු ප්‍රචාර මගින් ආන්ඩුවට රිදෙන්නේට වදිමින් තිබෙන්නේය.ඒවාට පිලියම වන්නේ සැබෑ සමාජ ක්‍රියාකාරීත්වයක් සදහා පනලැබී ඇති මාධ්‍යයට මේ අයුරින් වැට බැදීමද?......මේ රටේ ආන්ඩු සතුව රාජ්‍ය මාධ්ය ආයතන සැට් එකක් පවතින්නේය.මතක ඇත් කාලෙක පටන් බලයේ සිටි සෑම රජයක්ම ඒ රාජ්‍ය මාධ්‍යයන් අනාචාරයේ යෙදවීය.එහි කුජීතම සමය පසු ගිය මහ රජ සමය බව අපිට අමතක නැත.ඒ දිනවල ජාතික රූපවාහිනිය, ITN එක දාන දාන වාරයක් පාසා වූයේ මහරජානන්ගේ වරුනාව වයන වැඩසටහන්ය.එක්කෝ එයාගේ පම්පෝරියක්ය,නැත්නම් එයා හැදූ පාලමක් ගැන වරුනාවක්ය,පෝය දවසට බන අහන හැටිය,අවුරුදු දවසක් නම් එයා අවුරුදු කන හැටිය,නැත්නම් යුද්ධය විකුනන් කෑමක්ය.ඒ දවස් වල මහරජානන්න්ට පඩයක් ගියත් සියලු මාධ්‍ය ආයතන රජමැදුරට ගෙන්වා උන්ගේ අතට, එයාගෙන් ඇසියයුතු ප්‍රශ්න ටිකක් දීලා, අසන අසන පැනයට  රජිනිකාන්ත් මෙන් උජාරුවට උත්ත්‍ර දෙන්නේය.එදාට ඉතින් මොන channel එක දැම්මත් තිබුනේ එයාගේ ගරු රගපෑම්ය.එයාගේ වරුනාවක් පෙන්වන්නට නැත්නම් ඉතින් රජයේ නාලිකා කරේ දිගට හරහට විපක්ශ්යේ කක්කුස්සි වලවල් ඉහිනා එකය.

එනයින් ගත්කල මේ ආණ්ඩුව රජයේ මාධ්‍ය භාවිතාව අතින් ඉතා පහල මට්ටමක සිටින්නේ යැයි කිව හැක.මේ කියන්නේ රාජපක්ෂ කලාක් මෙන් රාජ්‍යමාධ්‍ය තම භෝජනාගාරය කරගන්නට කියලා නොවේ.නමුත් රජයට, තමන් කරනා ව්‍යාපෘති, තම ප්‍රතිපත්තිමය තීන්දු, තම ආර්ථික දැක්ම ජනතාවට සමීප කරවීමට රජයේ මාධ්‍ය පැහැදිලිවම යොදාගත හැක්කේය.ඒවා තම දර්ශනය නිවැරදිව ජනතාව අතරට ගෙනයාම සදහා පලදායී ලෙස භාවිත කරන්නේනම් අනිකුත් මාධ්යන් තුලින් පැතිරයන බොරු බේගල් ගැන රජය එතරම් වදවිය යුතු නොමැත්තේය.උදාහරණයක් ලෙස මේ රජය යෝජනා කරා ඇති ETCA ගිවිසුමට විරුද්ධව පසු ගිය මාස ගනනාව කොළඹ අවට පෙදෙස් වල සාකච්ඡා, සම්මන්ත්‍රණ පැවැත්වෙන්නේය.බොහෝ දෙනා ETCA වලට විරුද්ධව මාධ්‍ය හමුවේ අදහස් දක්වන්නේය.එනමුදු රජය එහි තිබෙන යම් වාසියක් වේ නම් එය ජනතාවට සමීප කරවීම සදහා රජයේ හෝ වෙනත් කිසිම මාධ්‍යක් පලදායි භාවිතා කරනු නොදුටුවෙමි.රජයේ අනෙකුත් ප්‍රතිපත්ති හා වැඩපිලිවෙලවල් ගැන වුවද  තතු එසේමය.විශේශයෙන් රජය, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හා සන්හිදියාව ගැන ගන්නාවූ ක්‍රියාමාර්ග ගැන මීට වඩා අති පුලුල් පැහැදිලි කිරීමක් සමාජගත කල යුතුව ඇත.එසේ කර නොමැති නිසාය මේ තරම් ජාති වාදී රැලි ඉහල යමින් පවතින්නේ. සැබවින්ම පසුගිය සමය තුල ගෙන ආ වටිනා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ප්‍රරතිපත්තිමය තීරණ රාශියක් ගැන රජය තම රටවැසියන් දැනුවත් කලේද යන්න ප්‍රශ්න සහගතය.ඒ අතින් බලන කල මේ රජය ජනතාව අතරට යාම අතින් සිටින්නේ සෑහෙන පසුපසින්ය.එමගින් රජයේ ප්‍රතිරූපය ඉහල නන්වා ගැනීමට ඇති අවස්ථාව මගහරිනවාක් මෙන්ම ජනතාවටද වඩා නිවැරදි හා රජය පැත්තෙන් ලැබිය යුතු පැහැදිලි කිරීම් ගනනාවක් නොලැබී යමින් පවතී.

රජයට එවැනි දැනුවත් කිරීම් සදහා අදාල මැති ඇමතිවරුන්ව රාජ්‍ය මාධ්‍ය වෙත යොමු කරන්නට හැක. හැබැයි මේ රජයේත් ඉන්නේ කලින් එකේ හිටියා වගේම කට ඇරියොත් රෙවා ගන්න සැට් එකක් නිසා අගමැතිතුමාට එය කිරීමට සැක සහිතදැයි අපි නොදන්නෙමු. කලින් ආණ්ඩුවේ හිටි පොරවල් වලට දැනුමක් නැති උනත් අඩු ගානේ උන් යුද්ධය විකුනලා,දේශ අභිමානය ගැන talks දීලා ජනතාවගේ හිතට තේරුමක් නැති ආඩම්බරයක් එකතු කරලා හරි වැඩේ ගොඩ දාන්නට සමත් කමක් තිබූ උන්ය.උන්ගේ කතා තේරුමක් නැති පුස්සවල් බව තේරෙන්නට මෙරට ජනයාට සෑහෙන කල් ගත උනේ ලේ තැවරනු ජාතිවාදී මස් වැදලි දිගින් දිගටම පෙන්වමින්, රට පුරා කෙරුනාවූ නාස්තිකාර සන්වර්ධන දෘශ්ටිවාදයකින් ඔවුන් මුලා කර තිබූ බැවිනි...ඇත්ත්ටම කියතොත් යුද්ධයේ සාර්ථකත්වය වෙනුවෙන් මැවුවාවූ ඒ දෘශ්ටිවාදයෙන් ගැලවීමට තවමත් බොහෝ ශ්‍රීලාන්කික සින්හල ජනයාට නොහැකි වී තිබේ.එවැනි මුලාවක් තුල තවමත් සැරි සරමින් සිටින ජනයා ඉන් මුදවා ගැනීම සදහා රජයේ මාධ්‍ය තුලින් කෙරිය හැකි මෙහෙවර ගැන රජයට අවබෝධයක් තිබිය යුතුය. තම මතයන් නිසි ලෙස සමාජයට සම්ප්‍රේශනය කල හැකි දේශ්පාලනඥයන් රජය තුල නොවේ නම්  රාජ්‍ය මාධ්‍යන්හී සිටිනා දැනුමැති නිශ්පාදක වරුන් ලවා කරවන වාර්ථා වැඩසටහන් මගින්හෝ රජයේ ඉදිරි වැඩපිලිවෙල ගැන නිවැරදි අවබෝධයක් ජනතාවට ලබාදීම කල හැක. විය යුත්තේත් එය විනා තමන්ගේ දේශපාලන අවාසි මග හරවා ගැනීමට මාධ්‍යට සීමා මායිම් දැමීම නොවේ.මෙවැනි සීමාවන් මගින් සමාජයට, රාජ්‍යය සමග ගොඩනගාගත හැකි යම් සන්වර්ධනාත්මක විවේචන වේදිකාවකට වන  ඉඩ කඩ අහුරාලනු ඇත