මුහුණු සයකි, අත් දහයකි (කතාවක්)

දහවල ගිනි ගහන මද්දහන කරනකොටගෙන යවට රත්වූ කලෙක මෙන් ගිනියම් වූ තාර පාර කෙමෙන් කෙමෙන් සිසිල් වන්නට පටන් ගෙන ඇත. කාර්යාලීය වැඩකිස නිමාවී නිවෙස් බලා ඇදෙන මහා ජනගඟ රැගත් වාහන ගොන්න නිසාදෝ තවමත් සිසිල් බවේ නියම සුවය තාර පාරට අහිමිව ඇත. එනිසා සිසිල් වන ගමන්ම එයින් රත්වූ දුම් පිටවෙන්නේ විටින් විටේ හමනා සැඳෑ සුලඟටත් මද තාප ශක්තියක් එක් කරමිනි. ඒ තාප ශක්තියත් වාහන දුමත් මුසුවූ සැන්දෑ මද නල මග දෙපස වූ ජනයාගේ මුහුන සිඹිමින් නොනැවතී ගමන් කරයි. විටෙක කිරිකැටි සිනාකැන් විහිදෙන බිළිඳෙක්ද, විටෙක මාතෲත්වය උතුරා යන මවක්ද, විටෙක වත්සුනු තැවරූ සුදෝ සුදු සරාගී මුහුණක්ද, විටෙක සෙම් සොටු බේරෙන ලෙඩෙකුගේ මුහුනක්ද තවත් වරෙක රැලි වැටී මහලුව ගිය කට්ට කලු මුහුණක්ද චුම්බනය කරමින් ගමන් ගන්නා ඒ මද නල ඊලඟට කාගේ මුහුණ සිඹිනු ඇතිද?...

පාරේ වාහන තදබදය එන්න එන්නම වැඩිවේ. ඒ වැඩිවන තරමටම වාහන වලින් නැගෙන නලා ශබ්ධයද තීව්‍ර වන්නේ මග දෙපස යනෙන උන්ගේ කන් පසාරු කරමිනි. සැමදෙනාගේ මුහුණුවල ඇත්තේ තෙහෙට්ටු බවකි, කේන්තියකි, කාන්සියකි, ඉක්මනින් ගෙදරට ගොඩවීමේ නොතිත් ආශාවකි.හිටි හැටියේ බලාපොරොත්තු නොවූ තියුණු හා මිහිරි හඬක් සවනත වැකේ. එකිනෙක පරයා හඬවන්නට තැත්කන දහසක් වාහන නලා මැද ,දෙසවන් අතරින් රිංගා යන ඒ මනරම් සීනු ශබ්ධය එනුයේ පාර අද්දර වූ කෝවිලෙනි. කෝවිලේ හවස් භාගයේ පූජාව ඇරඹිලා වියයුතුය. කෝවිලේ පූජකයා නොනවත්වා හඬවන ඔහුගේ සීනුව දහසක් වාහන නලා හැඬවුම් අතර දෙවියන්ට හඳුනා ගැනීමට බැරිවන්නට විදිහක් නැත්තේ ඒ සීනු නාදය අපිටත් නොවැරදී ග්‍රහනය වූ බැවිනි.කෝවිලේ දොරකොඩ, ඉහළට ඉදිවූ තොරණේ නෙක පාටින් වර්ණවත්වූ කැටයම්ය. නිල්පාටින් , කොළ පාටින්, කහ පාටින්, රතු පාටින් හා තවත් පාටවලින් හැඩ ගැන්වුනු දෙවියෝද, යක්ෂයෝද තවත් මොනවාද මන්දා එවුන් වගයක්ද තොරණ කල එළි කරයි. උඩින්ම සිටියේ හොඬවැල දික් කරගත් ඝන දෙවියෝය. හොඬය නොතිබ්බානම්  රූපයක් හරි හැටි හඳුනාගත නොහැකි මේ මිනිස් ලෝකය තුල ඝන දෙවියන්ද නිකන්ම නිකම් රූපයක් වනු ඇත. ඝන දෙවියන්ට මොලේ තිබූ බැවින් තමන්ටම කියා අමුතුම පන්නයේ මිනිස් නොවන වර්ගයේ මුහුණක් මවාගන්නට ඇත.

කෝවිල් තොරණේ උසටම සරිලන බෝගසක්ද ඝන දෙවියන්ට සෙවන සලසමින් වැඩ සිටියහ. ඒ අසල පන්සලක් පෙනෙන්නට නොතිබුනෙන් බෝගස සිටුවන්නට ඇත්තේ සංහිඳියාව තකා විය යුතුය. අනික බොහෝ බෞද්ධයන්ද හින්දු දේව ආශිර්වාදය පතා පැමිනෙන නිසා බෝගසක් අහල පහලින් තිබීම බෞද්ධයන්ට අමුතු සුවයක් ගෙනෙනවා  වෙන්නට ඇතිය. නැතිනම් මේ කාක බෝධියක් විය හැකිය. කාක බෝධියක් උනත් කැපීමට යාම මේ කාලයේ හැටියට සුබ නැත. ඒවා රැකගැනීම සඳහාම වූ  විශේෂ කඩන් පනිනා හමුදාවක් සිටින බැවිනි. බෝධින්නාන්සේට මදක් එහාට වන්නට  සියගනනක් මැටි පහන් වලින් සමන්විතවූ පහන් වැටකි. බැතිමතුන්ගේ දස දහසක් ප්‍රාර්ථනා විද්‍යාමාන කරමින්  මැටි පහන් රොත්ත එක පෙලට දැල්වෙන්නේ මද සුලඟ හමුවේ ඒවායේ දැල්ල ලතාවකට ලෙලවමිනි. නමුත් කෝවිල වටා ක්‍රමයෙන් දැඩිවන අඳුර බිඳින්නට පහන් වැටට හැකියාවක් නැති.

කෙමෙන් කෙමෙන් ශීග්‍රතාව වැඩිවෙන සීනු හඬ දෙසින් දුම් දහරාවක් ඉහළට නැගෙන්නේ පූසාරිගේ පහනෙන් විය යුතුය ඒ වටා සැදැහැ සිතින් දොහොත් මුදුන් දීගත් බැතිමතුන් සමූහයකි. සැදැහැ සිත් නොමැත්තෝ කෝවිලේ ඒ අතටත් මේ අතටත් ඇවිදින්නේ තමන්ගේ සැදැහැවත් සගයින් පූජාව නිමකර පැමිණෙන තුරුය. කෝවිලේ ඒ මේ අත ඇවිදින ඔවුන් දෙස තරයේ බලාසිටිනුයේ විශාල රෙදිකඩක පින්තාරුවී සිටි කතරගම දෙවියන් වහන්සේය. ,මුහුණු හයෙහි වූ ඇස් දොලසකින් දෙවියන්වහන්සේ, පූජාවට සහභාගී නොවී ඒ මේ අත ඇවිදිනා පාපිෂ්ඨයන් දෙස බලා සිටී. හක්ගෙඩි, ධජ, කඩු , දුනු , ඊතල සියල්ල නිසිලෙස ග්‍රහණයට ගත් අත් දොළොස තවමත් තාරුණ්‍යයේ ශක්තිය කියාපායි. තම අත් දොලසේ වූ කවර හෝ දෙයකින් උන්වහන්සේ මේ පාපිශ්ඨයන්ට කොයි මොහොතේ හෝ පහරදෙනු ඇත. උන්වහන්සේ දැනටමත්  ගෑණු දෙන්නෙකුටම ආදරය කරන නිසා නිසැකවම වම් අතක ඇති පුෂ්පයෙන් පහර වදිනු ඇත්තේ කන්‍යාවකටය. උන්වහන්සේට ආදරය ඒ තරම් කැපය. කෝවිල වටේ ඇවිදිනා රූබර කාන්තා ශරීර දෙස ඇස් දොළහෙන් එක් සඟලක් හෝ විපිලිසර වෙනවා නියතය. මෙතරම් ශක්තිවන්ත බලපුලුවන්කාරයෙකු පිට හිඳුවාගත් මයුර රාජයා සියල්ලන්ට වඩා ආඩම්බරයෙන් පසුවේ. දෙවියන්ට වඳින වැඳුම්, පුද දෙන පූජාවන්,  ඌට ඇති ගෞරවය නිසා කරනවා කියාය ඌ සිතන් ඉන්නේ.. 

දේවාලයේ දොරටුව ආසන්නයේ තැනින් තැන ලැග ගත් හිඟන්නන් සයදෙනෙකි. ඉන්   දෙදෙනෙකුගේම අතක් බැගින් අහිමිව තිබේ. තවෙකෙක් අන්ධයෙක් විය යුතුය. උන් සමහරෙකුගේ අතේ ටින් කබල් තිබේ. අන්ධයාගේ අතේ නම් සැරටියක් තිබුනි. අනෙකුන් තම දෙපා මුල  කිළිටි ලේන්සු එලාගෙන සිටී.උන් හැම එකාගේම පාහේ අත් වෙව්ලයි. ඒ සීතලට නොව පුරුද්දටය. අසලින් කිසිවෙක් ගියහොත් හිඟන්නන්ගේ අතේ වෙව්ලීම වැඩිවී, වේලී ගිය තොල් පෙතිද වෙව්ලෙන්නේ කිසිවක් සිහින් හඬින් මුමුනනා නිසා විය යුතුය. වාහන ශබ්ධය මැද අසලින් යන මිනිසාට හිඟන්නන් කියන දේ ඇසෙනවාදැයි සැක සහිතය. සල්ලියක් හිඟමන් දෙන මිනිහා හිඟන්නාගේ දුක් ගීතය ඇසුනද නෑසුනද සල්ලියක් විසි කර යයි.
තම දුක දෙවියන්ට දැන්වීම සඳහා කෝවිල තුලට ගිය සැදැහවතුන් ඒ සඳහා දෙවියන්ට පඬුරු පූජාකර පිටතට එති. කෝවිල පිටත සිටිනා සිඟන්නන් සයදෙනා තම දුක සැදැහවතුන්ට කියා සිඟමනක් ඉල්ලා ගනිති. කෝවිල් දොරටුව මත්තේ ක්‍රියාත්මක වන ජීවන චක්‍රය එසේය. කෝවිලෙන් නික්මුණු කට්ටකුමන්ජල් සහ හඳුන්කූරු සුගන්ධය මැද තම බලාපොරොත්තු පොදි දෙවියන්ට බාරකෙරූ සමහරක් රූබර තරුණියන් ගඳ ගසනා කිලිටි හිඟන්නන් දැක මුහුණු පුලුටු කරගනිමින් වහ වහා ඔවුන් පසු කරයයි.

නිල් පැහැති වෘතයක් රතු පැහැති කතිරයකින් කැපී තිබෙන සංඥා පුවරුව පාමුල අතක් අහිමි එක් හිඟන්නෙක් නැවතී ලැගගෙන සිටී. සංඥාවට අනුව වාහන නැවැත්වීම හා පැටවීම තහනම්ය. අත අහිමි හිඟන්නා ඒ පාමුල නැවතී තම ටින් බෙලෙක්කයට මුදල් පටවමින් සිටින අතර ඔහු අසල ත්ත්පර දෙකකට තාවර වන මිනිසුන් ඔහුට සල්ලියක් දී ඔහු දෙන පිං අනුමෝදනාව පටවාගෙන නැවත තම ගමන් වල යෙදේ. 

හනි හනික නිවෙස් බලා ඇදෙන බොහෝ වැසියන් කෝවිල අසල නැවතී දොහොත් මුදුන්දී එයට වඳී. සමහරෙක් බෝධින් වහන්සේටද දෙවනුව නමස්කාරයක් පුදදෙති. ඒ සියල්ලට වඩා තම පසුම්බි වලට අත යවා යම් මුදලක් පිං කැටයට බැර කරති. බැර කිරීමෙන් අනතුරුව තුන් හතර ගමනක් පිං කැටය අතගාමින් නැවත නැවත එයට වඳී. පිං කැටය මුදලින් තර වෙලාය. අතගාන විට එහි ඇති නොසෙල්වෙන බරෙන් එය තේරුම් ගත හැක. එදෙස බලා සිටින හිඟන්නන්ගේ බලාපොරොත්තු එවන් වේලාවට ඉහළ යයි. උන්ගේ අතේ ඇති යාන්තමට පිරුණු ටින් බෙලෙක්ක වේගයෙන් සැලෙන්නට වේ. නමුත් බොහෝ දෙනෙක් ඔවුන් දෙස නොබලාම ඉවතට යන්නේ කෝවිලේත් බෝධියේත් ආනුභාවය හමුවේ දෑස් පියවී යන නිසා වියහැක.

ටිකෙන් ටික රෑ බෝවීමට ආසන්න වෙමින් ඇති බැවින් පාරේ තද බදය එන්න එන්නම වැඩිවේ. මිනිසුන් ඉවක් බවක් නැතුව පාර හරහා මාරු වෙන බැවින් රියදුරන්ට තව තවත් අපහසුය. කහ ඉර ඇඳ තිබුනත්, දැන් එය සුදු ඉරක් බවට පත්ව තිබුනත් බොහෝ දෙනෙකුට එය මතින් පාර හරහා යාමට තරම් ඉස්පාසුවක් නැත. සමහරුන්ගේ අතේ chicken, pork, beef දැමූ බත් පාර්සල්ය. තවත් සමහරෙක්ගේ අතේ එලවලු පුරවගත් මලුය. කෙල්ලන්ගේ කොල්ලන්ගේ අතේ නැතිනම් කනේ ජංගම දුරකතන ය........

කොහෙන්දෝ මන්දා ටවුම මැදට පැමිණි ගවයෙක් සුදු පාට ගැන්වූ කහ ඉර දෙස බලා සිටී. ඌ පසු කරමින් හිමිහිට ඇදෙන රථ වාහන පෙරහර ගැන ඌට හාංකවිසියක් නැත. ඌ සුදු ඉර දෙසම බලා අනිමිස ලෝචනයේ යෙදේ. සුදු ඉර පැනගතහොත් ඌට කෝවිල වන්දනා කරගත හැකි වනු ඇත....