ආශාවරී 4 - මත්බර හැන්දෑව.

තෙවන කොටසට......


ක්ෂිතිජ ඉම ලා රත් පැහැයෙන් තද රත් පැහැයට වර්ණය වෙනස් කරගනිමින් සිටී. සයුරු දිය තටාකය තුල මුහුණ ඔබා ගනිමින් දෝවනය වන සැඳෑ හිරුගේ ඇත්තේ කෙතරම් පහන් බවක්ද. දහවලදී නිමක් නැති චණ්ඩ හිරු රැසින් නගරයම දැවූමුත් සැන්දෑ බාගයේදී මුලු නගරයම වර්ණවත් සිත්තමකට දැහැන්ගත කරවා හෙතෙම මුහුදු දිය තුල සැඟව යන්නේ සඳවතියට නගරයට එන්නට පාර කියමිනි. ප්‍රතාපවත් හිරු තම වසඟයට ගත් නිසාදෝ මුහුදු රැල්ල තම කිරි සුදු දසන් පෙන්වා සිනා නගමින් ගල්පර මතින් කඩා ඉහිරේ.මුහුදු රැල්ලෙන් විසිරෙන පෙන පිඬුත් තම බීර වීදුරුව මත රැඳුනු පෙන කැටියත් අතර වෙනසක් නැතැයි සුන්දර අප්පුට සිතේ.අද නම් කදිම සැන්දෑවකි.නමුත් එහි මිහිර සිත්සේ විඳීමට තරම් ඔහු තැන්පත් නැත.

Jeena's villaවට ගිය මුල්ම දිනයේ ඇය ඔහු කැටුව කුඩා කාමරයකට වැදුනාය.ඔහුව සෙමෙන් සයනය මතට තල්ලු කල ඈ, නාන කාමරයට ගොස් හැඳ සිටි කෙටි ගවුම උනා  තුවායකින් පමණක් සැරසීවිත් ඔහු පසෙකින් හිඳ ගත්තාය.

"මේඝලතා".......ඔහු ඇගේ උරහිස ආදරයෙන් පිරිමදිමින් ඈ ඇමතුවාය.

"මේඝලතා....." ඇය අමුතුවෙන් ඔහු දෙස බලා හිඳ මහ හඬින් සිනා සීමට ගත්තාය.

"මම towel එක ගලවන්නත් කලින්ම ඔයාට සීගිරි අප්සරාවන් මතක් උනාද අනේ.......එයාල හිටියේ මේවා පෙන්නගත්ත ගමන්නෙ"...........ඇය ඔහුගේ අතක් ගෙන තම පියවුරක් මත තබමින් පැවසූවාය.

තුවායෙන් මිදී එලියට පනින්නට මාන බලමින් සිටින ඇගේ පුන් පියවුරු දෙස සුන්දර අප්පු කෑදර බැල්මක් හෙලීය. නමුත් ක්ෂනයකින් ඔහුගේ සිත කරදයෙන් වෙලිනි.ඇයට තමාව හඳුනා ගැනීමට නොහැක.ඇයට සීගිරි ඉතිහාසයත් කාශ්‍යප නිරිඳාත් අමතකව ඇත.........

එතැන් පටන් දින ගනනක ඔහුගේ කාලය ගෙවුනේ ඇයට අතීතය මතක් කර දීම වෙනුවෙන් මහන්සි වීමටය.දින දෙකක් යද්දී ඔහුට මේ villaව වයිෂ්‍යා අන්ගනයක් බවට වැටහිනි.සිහගිරි මහා රාජධානියේ , ප්‍රතාපවත් රජුගේ ප්‍රියම්බිකාවක් මෙලොවදී වයිෂ්‍යාවක් බවට පත්වුනේ කිනම් කරුමයක් පඩිසන් දීමෙන්දැයි සුන්දර අප්පුඅට සිතාගත නොහේ.ඔහු බොහෝ ඉවසුවේය. රජෙක් ලෙසවත් , පරංගි සමයේ දුප්පත් යටත් ගොවියෙක් ලෙසවත් නොඉවසූ ඉවසිල්ලකින් ඔහු කටයුතු කරමින් සිටියේය.ඒ අන් කිසිවක් සඳහා නොව මේනකාට ඇගේ මේඝලතා ඉතිහාසය මතක් කරදීම සඳහාමය.වයිෂ්‍යා මඩමකට විත් රමණය හැරදමා දවස් ගනන් අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදුනු එකම පිරිමියා ඔහු විය හැකිය. ඔව් ...ඔහු ඒ තරමට ඉවසුවේය....

"සර්,....තව මුකුත් ගන්නවාද ?"......වේටර් කොලුවාගේ බසෙන් සුන්දර අප්පු පියවි ලෝකයට ආවේය.

"ඔව් තව බියර් එකකුයි, ඔම්ලට් එකකුයි ගේන්න"

මේ අලුත් ලෝකයේ සුන්දර අප්පුට හමුවූ ප්‍රියතම පානය බියර් විය හැකිය. එය පරංගි සමයේ තොලගෑ රා වලට යම් සමාන කමක් ඇතයි ඔහුට සිතේ.රා තරම් ගන්ධයක් හා මිහිරි රසයක් නැතත් හැන්දෑවට  බියර් වීදුරුවක් බොන එක ඔහුට හිතට ඇල්ලූ වැඩයකි.

ඔහු නැවත අතීතයට ගියේය.මේනකා ඔහුට බොහෝ කමති වූවාය.ඇගේ හිත කෙමෙන් කෙමෙන් දිනා ගනිමින් ඔහු ඇයට අතීතය මතක් කිරීමට වෙහෙස ගත්තේය.ඒ උත්සහයේම කොටසක් ලෙසින් ඔහු වැල්ලවත්ත Savoy එකට ඇය කැඳවාගෙන ගියේ "චතුර පුතා" චිත්‍රපටය පෙන්වීමටය.ඉතිහාස වීර කාව්‍යක් වූ එය, ඇයට සීගිරි ඉතිහාසය මතක් කර ගැනීම සඳහාත් යම් රුකුලක් වනු ඇතැයි ඔහු සිතුවේය.( චතුර පුතා කතාව මෙතැනින් )

වේටර් කොලුවා පැමිණ බියර් බෝතලයත් , දුම් දමන ඔම්ලට් එකත් මේසය තබා ගියේය. ශීත කල බියර් බෝතල්ය දිගේ තුෂාරයන් ගලා යයි. දැන් නම් හිරු මුහුද තුල සම්පූර්ණයෙන්ම සැඟවිලාය.හරියට මේනකා හෙවත් මේඝලතා නැවත වරක් තමන්ගෙන් සැඟව ගියාක් මෙන්ය.තමාව ඉතා හොඳින් ඇසුරු කරමින් සිටි ඇය හිටි හැටියේ Villaවත් හැරදා කොහි ගියා දැයි සුන්දරට සිතා ගත නොහේ.

දිනක් කතා බහේ යෙදී සිටි අතරතුරදී ඇය හිටි හැටියේ නාන කාමරයට දිව්වේ කටත් අතින් තද කරගෙනය.ඇය වමනය කරනවා ඔහුට ඇසුනේය.ඔහු එවෙලෙහි එය එතරම් ගනනකට නොගත්තේය.නමුත් ඊට දින දෙකකට පසු පැදුරටත් නොකියා ඇගේ නික්ම යෑම ඔහුට යමක් ඉඟි කරයි........ඇගේ හදිසි නික්ම යාමෙන් තෝන්තුවාවට පත් සුන්දර අප්පු පසුගිය දින කිහිපයම ගතකලේ පිස්සෙකු මෙන් මුලු කොළඹ පුරා ඇවිදිමිනි. මේඝලතාට තමාව හැරදමා පැනයාම දැන් පුරුද්දකට ගිහිල්ලාක් මෙන්ය.වසර සිය ගනනකට පසු තම දෑස්මානයට පැමිණි ඇය තමාගේ දෑගිලි වලින් සිර කර අල්ලා ගන්නට ඔහුට නොහැකි වී තිබේ. දිය දෝතක් ඇඟිලි වලින් මිරිකා අල්ලන්නට යන විට දෑඟිලි අතරින් රූරා යන්නාක් මෙන් ඇය තමාගෙන් ගිලිහී ගොස් ඇත. මේ පිලිබඳ සිතමින් දිනක් පාරෙහි පිස්සෙකු මෙන් ඇවිද යන ඔහුට දක්නට ලැබුනේ ඇස් අදහාගත නොහැකි දසුනකි. ඉතා ශාන්තවූත් පින්වත් පෙනුමැතිවූත් රනින් බබලන හිමි නමක් නෙක වර්ණවත් මලින් වැසුනු මාර්ගය ඔස්සේ තමන් දෙසට වැඩම කරයි.ඒ වඩිනුයේ සිරි සමන්ත බද්‍ර නම් රහතන් වහන්සේ යැයි කිසිවකු කියනු ඔහුගේ කන වැකිනි.සුන්දර අප්පුට තම දෙසවන් අදහාගත නොහූයෙන් දෑස් අයා හිමි නම දෙස බලමින් එදෙසට ඇවිද යන්නට විය.

"එදෙසින් නේක වර්නයෙන් සැදි මල් මත වඩිනා සමන්ත බද්‍රයෝය.මෙදෙසින් රත්ව දුම් දමනා තාර පාරෙහි ඇවිද එන සුන්දර අප්පුය.එදෙසින් මහා කරුණා ගුනයෙන් දෑස් බරවූ සමන්ත බද්‍රයෝය.මෙදෙසින් හැඬූ කඳුලෙන් නෙත් රතු කරගත් සුන්දර අප්පුය.එදෙසින් දුටුවන් සාධු සාධු කියන සමන්ත බද්‍රයෝය.මෙදෙසින් දුටුවන් අනේ අපොයි කියනා පෙනුමැති සුන්දර අප්පුය.එදෙසින් සියලු කෙලෙස් දමනය කලායි කියන සමන්ත බද්‍රයෝය.මෙදෙසින් ප්‍රේම විරහවෙන් හොට බිම...."

"සර් බාර් එක වහන්නයි යන්නේ. තව මොනවත් ගන්නවද ?".......වේටර් කොලුවා ආයේ මැද්දට පැන්නේය.

"නෑ ......ඇති......මගේ බිල ගේන්න"

මතකයන්ගෙන් හා බීර මතින් බමන හිස අපහසුවෙන් කෙලින් කරගත් ඔහු තම නවාතැන වෙත ඇදුනේය.කොළඹ නගරය තවමත් අවදියෙන්ය.නෙක පැහැයෙන් දැල්වුනු විදුලි බුබුලෙන් කාන්තිමත්වූ ගොඩනැගිලිද , නා නා ප්‍රකාර විසිතුරු ඇඳුමෙන් සැරසුනු රුවැත්තියෙන්ගෙන්ද  සිකුරාදා රාත්‍රිය හැඩවී ඇත.ඒ සිරි විඳිමින් ඔහු තම කුඩා නවාතැනට පැමිණියේය.නවාතැනට වැදී එහි දොරගුලු ලූ ඇසිල්ලේම ඔහුගේ දුක්බර මතක පොතේ අගුලු විවරවිය.සිගරට්ටුවක් දල්වාගත් ඔහු දඩාස් ගා ඇඳට වැටුනේය.සිගරට් දුම නාරිලතා රූ මවමින් ඔහුගේ හිස වටා පරිභ්‍රමණය වේ. ඇත්තටම කැරකෙන්නේ සිගරට් දුමද නැත්නම් තමාගේ හිසදැයි ඔහුට සිතාගත නොහේ. සිගරට් දුමෙහි මායාවෙන් මිදෙනුවස් ඔහු දෑස් තදින් පියාගන්නට තැත් කලේය. අනවසරයෙන් පිටතට ආ සිහින් කඳුලු දාරාවක් ඔහුගේ නෙත් අගින් ගලාගොස් කොට්ටය තෙත් කරයි.ඒ කඳුලු මේඝලතා වෙනුවෙන්ද නැත්නම් තමාම වෙනුවෙන්දැයි ඔහුට තෝරාබේරා ගත නොහැක.

බීර මතත් සිතේ වෙහෙසත් නිසා නිදි දෙව්දුව ඔහු කරා වේගයෙන් පැමිනියාය.නිදි දෙව්දුව තුරුලේ හුන් ඔහු දීර්ඝ සිහිනයකට පිවිසියේය. සිහිනයේ පිවිසුම් දොරටුවෙන් ඔහු ඇතුලුවූයේ පැවිදි ආශ්‍රමයකට වියයුතුය.කහ පැහැති සිවුරු දරාගත් ස්වාමීන්වහන්සේලා සමූහයක් මැදින් ඔහු ඇවිද ගියේය.ඒ සියලු දෙනා ඉතා හොඳින් කන් යොමා සිටින්නේ යම් වැධගත් දේශනාවක් කෙරෙහි විය යුතුය.නමුත් ඔහුටනම් කිසිවක් ඇසෙන්නේ නැති. එනමුදු ඔහු දුටුවේය. ඔහු ඉදිරියේ රන් පාටින් බබලමින් සිටියේ සිරි සමන්ත බද්‍ර හිමියන්ය.සුන්දර අප්පු සමන්ත හිමියන් පාමුල දන ඔබා නමස්කාර කලේය.නලල බිම ඔබා සිටි ඔහු සමන්ත බද්‍ර හිමි සිරස වටා දිදුලන කාන්තිමත් රැස් වළල්ල දුටුවේ නැත.....


පින්තූර වස්සානේ හීනේ ගීතයෙන් හා අන්තර්ජාලයෙනි

5වන කොටසට >