මුළු දිනක වැඩ ගොන්න
කර නිමා පැමිනෙද්දි
ගලන්නාවූ සැන්දෑව
නොදේ මට සිසිලසක්
දාහයෙන් ගත වෙලී යනකල
දූලි මුසුකරන් හමනා සුළග
දහදියෙන් යට කරන්නේ ගතටත් වඩා සිතම
වාරු දී දෙපයටත් සිටතත්
පැමිනෙද්දි දොරකඩට
දොරෙන් අඩක් ඇරියාම එන්නේ
සිසිල් සිනා රැල්ලයි ඔබේ කිසිදාක පරණ නොවනා
වෙහෙස නිවනා දිව ඔසුව වන් දෑස් ඉගි මරමින්ම
ඉතින් ඒ දෑස් ඉපදුන
අද වගේ සුබ දිනක් ,
නොවේ තවත් එක් දාතමක්...
No comments:
Post a Comment