Monday, December 3, 2018

කතා ගෙතෙන පින්තූර - ඩා බිඳක වික්‍රමය


අහස මුදුනටම නැගගත් මාන්නය නිසාදෝ, දිනිසුරු අනුකම්පාවකින් තොරව තම අනසක නගරයේ වීදි පුරා පතිත කරන්නේය. ඊට උඩ ගෙඩි දෙන තාර කට්ටෙන් නැගෙන දුහුවිලි මිශ්‍ර තාපය මගේ පා සඟලත් විනිවිද ඇඟපුරා උඩු දුවයි. හිස මතට වැටෙන මහ අව් රැස් වලින් මිදීමට කුඩය අස්වැසිල්ලක් විය හැකි වුවත්, පිරිමි කුඩ කිසිදා අව්වකට එරෙහිව නොඑසවනු බව සිහිපත් වී මම කුඩය තද කර අල්ලා ගනිමින් ගමන වේගවත් කරමි. මද සුළං ලලනී ආගිය අතක් නැත. ඈ ගතවට දැවටුනා නම් මේ දාහයට මෙතරම් චන්ඩිකම් දමන්නට ඉඩක් කොහිද....මම කාර්යාල දොරකඩට පිවිසුනෙමි.ඇස් ඉදිරිපිට ඈ සිටියාය,

ෂූ ෂූ ගා දෙතොල් අගින් හුලං පිඹිමින්, පලවා හරින්නට වෙහෙසෙමින් ගත පෙලන දාහය. ඒ ගත් වෙහෙස නිසාම ඇය තව තවත් දාහදියෙන් පෙඟෙන්නීය. අලුත උපදින ඩා බිඳු වල තිඹිරිගෙය ඇගේ නලලතය. අලුත උපදින ඩා බිඳු උපන් ගෙයිම මරා දමනු වස් ඇය තම වමත ඇඟිලි තුඩු නලල් තලය මත යවන්නීය, පිරිමදින්නීය.ලැබෙන ඒ ඇසිල්ලෙන් මේරූ ඩා බිඳුවක් ඈ ගෙල චුම්බනය කරමින් පල්ලම් බහින්නට ගත්තේය.දිගුගෙලක්, නම නොදන්නා හැඩකාර අස්ථියක්, ගන්නා-යවනා හුස්මෙන් උස් පහත් වන පපු පෙදෙසක්, පසු කරමින් මගපුරා වූ ඉතා කුඩා ඩා බිඳිති වලින් තව තවත් පෝෂණය වෙමින් නොනැවතුනු ගමනක යෙදුණු තරුණ ඩා බිඳුව මේ දැන් ඇගේ හැට්ට කරින් ඇතුලු වීය.සුදු පැහැති හැට්ටය දහ දිය මුසුවී ඇඟට ටිකෙන් ටිකෙන් ඇලවෙමින් ඇත. ඒ මින් පෙර හැට්ට කරින් ඇතුලුවී චාරිකා ගිය හිතුවක්කාර ඩා බිඳුවල සෞන්දර්යාත්මක මෙහෙයුමක ප්‍රතිපලයක් ලෙසය. මම අලුත ඇතුලුවූ ඩා බිඳ යන්නට නියමිත ගමන් මග ගැන සිතන්නට ගත්තෙමි. මද සුලං ලලනී කොහේ හෝ සිට පැමිණ හිටි හැටියේ හමා ගියේ මම ඒ චාරිකාවේ අසීරු ඉසව්වක් තරණය කරන මොහොතකය. මම මොකක්දෝ වරදකාරී හැඟීමකින් සැලී ගියෙමි. මට සේකර මතක් විය.

පතුල සිඹින වසින වරල
ගන මේ කුළු හිසිනී
දෙතන දෙකඳු මැද ඇලි ඇලි
ගලන දුහුල රමණි
නිලන නිමල සිහිලඹ පිරි
නයන පොකුණ සොබනී
සසර කතර ගිම් සනහන
කෙම්බිම ඔබ මරණී....



No comments:

Post a Comment